— Բայց ինչո՞վ եմ ես վատ
— Դու շատ ես լուրջ
— Բայց ես չէի կարող ուժեղ չլիներ, քո համար եմ արել… լրջությունը գինն էր ստեղ հասնելու, էս տարիների, էս ամենի
— Չգիտեմ, տենց ստացվեց
— …
— …
— Իրա հետ դու ապագա տեսնու՞մ ես
— Չէ
— … բա… ի՞նչ, … ո՞նց
-… Չգիտե՛մ, կներես, որ սենց ստացվեց…
-…
Մինչև հիմա չեմ հասկանում, ո՞նց ու ո՞րն էր իմ սխալը: Երևի ուղղակի հիմար եմ, դա պատասխանում ա երկու հարցին էլ: