Վերջերս մի բան նկատեցի, որ դրսում քաղաքը խոսում է քո հետ։ Ավտոբուսներում, տրամվայներում, տրոլլեյսբուսներում գրված է, թե որն է հաջորդ կանգառը, հաջորդի հաջորդը, ժամանակը և այլն։ Կայարանում անընդհատ տեղեկացնում են գնացքների մեկնման մասին, ուշացումների մասին։ Չեն զլանում բարևում և ցտեսություն են ասում, հաջողություն են մաղթում։ Քաղաքը խոսում է քո հետ և էական չէ՝ դա զուտ մշակույթի, թե փողի պատճառով է արվում։ Իսկ Երևանում միայն մետրոն է խոսում, այն էլ ես հաճախ չեմ նստում։