Էշական աֆորիզմներ

Դե նադոել արեցիք անընդհատ սֆաթագրքում (© Դավիթ) ինչ-որ փսևդոխորիմաստ աֆորիզմներ պոստ անելով։ Օրինակ՝

Извинение — не всегда озночает, что ты не прав. Это всего лишь означает, что ценность ваших отношений важнее, чем собственное эго…

Ու սրանից հետո էլ նշվում ա «անհայտ հեղինակ»։

Հեծո քշող մարդիկ

բարև,

շուտվանից չենք հանդիպել։ դե բնական ա, սենց տարուց հետո էլ հավես չի մնում ոչինչ անելու։ բայց ինչի՞ համար էր էս ամեն ինչը։ նույն ձև մենակ ես զգում, նույն ձև ամբողջ օրը տանջվում ես, նույն ձև նեռվային ու հոգնած, արդեն մոռացել ես թե ինչի համար․․․ իսկ  շուրջ բոլորը լիքը մարդիկ, լիքը զբաղված մարդիկ, արագ քայլող մարդիկ, նպատակաուղղված մարդիկ, հեծո քշող մարդիկ։ չես ջոկում իրո՞ք ամբողջ օրը զբաղված են, թե ուղղակի ձև են թափում։

Տոնական թեմայով

Չգիտեմ ինչից սկսեմ․․․ Երևի քննություններից։ Հիմա (այսինքն՝ Նոր Տարուց հետո) ուսանողները գտնվում են քննաշրջանում ու զարմանալիորեն շատ քչերն են բողոքում։ Կհարցնեք՝ ինչի՞ց

Սովորել, սովորել, սովորել

Ծնվեցիր, մի փոքր մեծացար, քեզ ասեցին «սովորի’ր»: Քեզ չհարցրեցին և ճիշտ էլ արեցին: Դե դու էլ ինքդ քեզ չհարցրեցիր «Ինչու՞», շարիկ չկար (աշխարհայացքը կազմված չէր): Իսկ հետո դպրոց խառը-մառը աննպատակ տարիներ ամբողջ հոսքի մեջ: Ավելի ուշ, դպրոցի վերջին մի քանի տարիներին հասկանում ես, թե ինչու (Մեկ-երկու շարիկ իրանց տեղն են գտել): Ուրեմն ունենք հարց.

-Ինչու՞ ենք մենք սովորում: Ո՞րն է սովորելու նպատակը: Այլ կերպ ասած.