Երկխոսություն (հնոտ)

— Լոգիկա չկա քո ասածի մեջ
— Ո՞նց չկա
— Տրամաբանական չի, նայի, մի տարի ստեղ լավ փող հավաքի, գնա քո համար ապրի, լա՞վ չի
— Չեմ դիմանա էդքան
— Հիմարության ա հիմա գնալը: Գնալու ես քեզ միանգամից տանեն:
— Էդգոնե մի քիչ կապրեմ
— Չես պարելու, տանելու են
— Ավելի լավ ա քան ստեղ
— Որ տարան դու ընդեղ դիմացողը չեսձ Ավելի լա՞վ չի, ստեղ մնա, է՛ն ա, լավ էլ գործ ես անում
— Ի՞նչ ես ասում, ես ստեղ չեմ ապրում, էսօր կամ, վաղը չկամ
— Տրամաբանական չի քո ասածը
— Ինչը՛ չի տրամաբանական: Ստեղ երկու ամիս եմ ապրելու մաքսիմում, ընդեղ հինգ: Հինգը շատ ա երկուսից: Ի՞նչն ա անտրամաբանական, հինգ ամիսը նախընտրում եմ երկու ամսին, լրիվ տրամաբանական ա:
Փայլող աչքերով նայում ա ժպիտով վրաս: Տենց էլ չընդունեց, որ հինգը մեծ ա երկուսից:

Հնոտ

Ոչինչ ես կսպասեմ,
Սառնությամբ ես կլռեմ,
Կլռեմ ու կդիտեմ ես ձեզ:
Ու եթե մի օր հանկարծակի ես զարթնեմ,
Ու լինեմ կենդանի ես պատահաբար,
Թեկուզ անդամալույծ ու վնասված …
…
Դու ուղղակի բռնվիր,
Ամրագոտին էլ կապիր,
Կամ էլ իջիր